កិ ស្មាន់ ជាចំបួរអារក្ខបន្តពីម្តាយ រស់នៅក្នុងភូមិក្ដុលលើ
យោងតាមឯកសារនៅរបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារម្ពុជា បទសម្ភាសន៍ ជាមួយលោកយាយ កិ ស្មាន់ នៅថ្ងៃទី២១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២៤ ស្ថិតក្នុងភូមិក្ដុលលើ ឃុំទន្លូង ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ មានរៀបរាប់ថា ចំបួរអារក្សឬ អារក្សចំបួរ ...
ណង ហែ៖ ការប្រែប្រួលភ្លេងអារក្សនៅភូមិកោះថ្ម
ខ្ញុំឈ្មោះ ណង ហែ[1] អាយុ៩៣ឆ្នាំ ភេទប្រុស ជាជនជាតិដើមភាគតិចស្ទៀង មានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិកោះថ្ម ឃុំទន្លូង ស្រុកមេមត់ ខេត្តកំពង់ចាម។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិកោះថ្ម ឃុំទន្លូង ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ ខ្ញុំម...
កុំឲ្យមានសម្លេងយំរំខាន
ខ្ញុំឈ្មោះ ធាម បូវិន[1] អាយុ៦១ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងភូមិអណ្ដូងក្រាំង ឃុំស្រមរ ស្រុកជើងព្រៃ ខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំគឺជាគ្រូបង្រៀនចូលនិវត្តន៍។ ខ្ញុំរៀបការប្រពន្ធឈ្មោះ ហុង ហ្គេចឈីវ និងមានកូនប្រុសស្រីចំនួន៤នាក់។ ខ...
ឡាញ់ ដល់៖ អតីតជាកងកុមារក្នុងរបបខ្មែរក្រហម (១៩៧៥-១៩៧៩)
ឡាញ់ ដល់[1]៖ បន្ទាប់ពីខ្មែរក្រហមបានរដោះទីក្រុងភ្នំពេញ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមចាប់ផ្ដើមចូលមកកាន់កាប់ភូមិទួលគ្រួសបង្ខំគ្រួសារខ្ញុំនិងប្រជាជនរស់នៅក្នុងភូមិទាំងអស់ឲ្យទៅធ្វើការងារពលកម្មតាមក្រុម ដូចជាក្រុមធ្...
ធ្វើការឲ្យបដិវត្តន៍កម្ពុជា ទោះខំធ្វើដល់ស្លាប់ទៀតក៏គ្មានប្រាក់ខែដែរ
ឯកសារចម្លើយសារភាពសរសេរដោយដៃចំនួន៤២ទំព័រ ឈ្មោះ ទេព មួយស្រេង ឈ្មោះ បដិវត្តន៍ ទេព ញឹម។ ទេព ញឹម បានសរសេរចម្លើយសារភាពរបស់ខ្លួនដោយផ្ទាល់ដៃ ចាប់ពីថ្ងៃទី២១ ដល់ ២៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៧។ ទេព ញឹម បានចូលបដិវត្តន៍តា...
បញ្ហាដែលនាំឲ្យប្រជាជនស្លាប់នៅសម័យខ្មែរក្រហម
នៅក្រោមរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ មនុស្សជាង២លាននាក់ បានបាត់បង់ជីវិតដោយសារការសម្លាប់ ការធ្វើការហួសកម្លាំង ការអត់ឃ្លាន និងមនុស្សមួយចំនួនទៀតស្លាប់ដោយសាររងរបួសនិងគ្មានការព្យាបាលជំងឺត្រឹមត្រូវ។[1] អ្នកជំងឺទាំ...
«បើព្រហ្មលិខិតចង់បានជើងម្ខាងរបស់ខ្ញុំ យកទៅចុះ ឲ្យតែទុកជីវិតឲ្យខ្ញុំ»
ជា សុខហេង[1] ភេទស្រី អាយុ៦១ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅក្នុងភូមិក្រយា ឃុំក្រយា ស្រុកស្ទោង ខេត្ដកំពង់ធំ។ បច្ចុប្បន្ន សុខហេង រស់នៅក្នុងស្រុកអន្លង់វែង ខេត្ដឧត្ដរមានជ័យ។
សុខហេង បាននិយាយថា ៖ «ខ...
រត់ភៀសខ្លួនពីរបបខ្មែរក្រហម
អ្នកនិពន្ធ៖ ស៊ីង ហឺភីង[1]
ចាប់ពីថ្ងៃទី១៤ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៨ ដល់ថ្ងៃទី១៣ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ អ្នកនិពន្ធបានរួមដំណើរជាមួយប្រតិភូជំនាញការផ្លូវដែកចិនដែលមកជួយទំនុកបម្រុងការងារនៅក្នុងកម្ព...
អ៊ុក សៀត៖ រត់ភៀសខ្លួនទៅនៅជំរំក្នុងខេត្តតាយនីញ ប្រទេសវៀតណាម
នៅពេលកងទ័ពវៀតណាមវាយចូលមកខេត្តស្វាយរៀងនៅចុងឆ្នាំ១៩៧៧ ខ្ញុំនិងក្រុមគ្រួសារបានរត់ភៀសខ្លួនទៅនៅជំរំនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម ព្រោះខ្លាចខ្មែរក្រហមចាប់ខ្លួន។ ខ្ញុំឈ្មោះ អ៊ុក សៀត[1] កើតនៅឆ្នាំ១៩៥០ នៅភូមិតាប៉ោង ឃុំ...
រឿងអត់អាហារបានក្លាយទៅជាទម្លាប់
នាងខ្ញុំបានរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា តាំងពីចាប់កំណើតប្រសូត្រចេញពីផ្ទៃម្តាយរហូតដល់ធំពេញវ័យធ្លាប់ឆ្លងកាត់របបសង្គមរាស្រ្តនិយមដែលបានដឹកនាំប្រទេសជាតិឲ្យមានការអភិវឌ្ឍរីកចម្រើនដោយសារភាពវៃឆ្លាតរបស់សម្តេចព្រះ ន...
អតីតអ្នកទោសនៅមន្ទីរសន្តិសុខតាដួង (វត្តប្រាសាទវត្ដី)
ខ្ញុំឈ្មោះ អ៊ុត យាម[1] កើតនៅឆ្នាំ១៩៥៨ នៅភូមិព្រែកត្នោតលើ ឃុំព្រែកត្នោតលើ ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំគឺជាកូនទី២ក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសស្រីទាំងអស់ចំនួន៥នាក់។ ខ្ញុំសិក្សារៀនសូត្រដល់ថ្នាក់ទី១១ចាស់ន...
«ប្រជាជនជនជម្លៀសដំណាក់នៅកាលទី៣ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម»
ខ្ញុំឈ្មោះ អ៊ន ហុងសាយ[1] ភេទប្រុស អាយុ៧៦ឆ្នាំ កើតនៅភូមិព្រែកដំបូកក្រោម ឃុំព្រែកដំបូក ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំរៀបការប្រពន្ធឈ្មោះ ឌី សាវឿន និងមានកូនទាំងអស់ចំនួន៦នាក់ ប្រុស២ ស្រី៤។ ខ្ញុំមានឪពុ...
ប្រព្រឹត្តកំហុសឆ្គងសីលធម៌នៅមន្ទីរពេទ្យ ព-១៧
ការកសាងកម្លាំងក្បត់បដិវត្តន៍ក្នុងស្រទាប់កម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម គឺជារឿងរ៉ាវមួយក្នុងចំណោមរឿងរ៉ាវជាច្រើនដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ ទន្ទឹមនឹងខ្មែរក្រហមមានផែនការច្បាស់លាស់ក្នុងការកម្ទេចសត្រូវវណ្ណៈរបស់...
ជា ម៉ុង៖ ជាប់ឃុំឃាំងក្នុងប្រទេសវៀតណាម រយៈពេល ១ឆ្នាំ ២ថ្ងៃ
ឈ្មោះ ជា ម៉ុង ភេទប្រុស អាយុ ៣០ឆ្នាំ។[1] ម៉ុង បានសិក្សារៀនសូត្រត្រឹមថ្នាក់ទី៤ នៃអនុវិទ្យាល័យព្រៃដើមថ្នឹង ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល ខេត្តព្រៃវែង។ ម៉ុង កើតនៅភូមិពានា ឃុំអំពិលត្រាវ (បច្ចុប្បន្នឃើញមានតែឃុំអំពិលក្រៅ...
ឯម ទី៖ រឿងរ៉ាវជីវិតក្នុងរបបខ្មែរក្រហម អំពីសុខភាពនៅពេលបច្ចុប្បន្ន
ខ្ញុំឈ្មោះ ឯម ទី ភេទស្រី កើតនៅឆ្នាំ១៩៧២។ ទីកន្លែងកំណើតស្ថិតនៅភូមិក្រាំងរលួស ឃុំក្រាំងស្នាយ ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត។ ទីលំនៅបច្ចុប្បន្នស្ថិតនៅភូមិបាក់នឹម ឃុំច្រេស ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត។ ឪពុកឈ្មោះ ស ភួង (ស្ល...

